Tussen 1910 en 1930 was de adresaanduiding Schelle B 173.
Van 1930 tot 1947 was het adres Schelle B 202.
1832 – 1887
In 1832 was het eigendom bij de weduwe van Jan Krommedijk, Femmigje of Femia Grooteboer en haar zoon Hendrik Krommedijk. Het stond te boek als bouwland.
In 1849 is de grond overgegaan naar Jannes Luchtenbelt [1790 – 1851] en zijn vrouw Hermina Rietberg [1770 – 1851]. Zij overleden een maand na elkaar in 1851, zodat hun bezittingen in 1852 werden geveild.
Nieuwe eigenaar werd Hendrik Vruggink hij woonde waarschijnlijk in Ittersum.
In 1854 wordt er een woning gebouwd en veranderd het kadastrale nr. in M. 818.
In 1856 werd woning en grond verkocht aan Evert Luchtenbelt [1828 – 1887] geb. in Oldeneel, hij is getrouwd met Janna Gelderman [1825 – 1902]. Zij is in Windesheim geboren. Zij woonden aan de Kleine Veerweg 4. Er werden 7 kinderen geboren waarvan er 2 vroegtijdig overleden.
Volgens de kadastrale gegevens behoefde er tot 1860 geen belasting betaald te worden.
De woning werd vanaf 1856 tot in de jaren 1870 verhuurd, eerst aan Reint Dunnink en later aan Derk Jan Nijland.
In 1876 werd de woning in drieën gesplitst en veranderen de kadastrale nummers in M 1321, M 1322 en M 1323. De adres aanduiding werd Schelle 18, 18A en 18B.
In die periode werd nr. 18 bewoond door Derk Jan Nijland daarna door H. Luchtenbelt.
18 A werd bewoond door eerst H. Veneman en later Egbert Schenkel, wie 18 B bewoonde is niet bekend.
Welke jaren, de huurders er precies gewoond hebben is ook niet bekend.
1887 – 1941
Evert Luchtenbelt overleed in 1887, waardoor zijn bezittingen naar de erven gingen.
In 1899 werden percelen 1321 en 1322 weer verenigd en ontstaat perceel M 1780.
Waarschijnlijk werd zijn dochter Hendrina in die periode eigenaar van de woningen, waarschijnlijk woonde zij al in de woning nr. 18.
Hendrina trouwde in 1904 met Teunis Kok en woonden net als haar ouders aan de Kleine Veerweg 4.
Hendrina en Teunis kregen een zoon Albert en een dochter Janna Everdina.
In de periode 1910 – 1930 woonde op het adres Schelle B 202 [Bosweg 1] de familie G. J. Fidder en daarna de familie G. Otterman.
Het adres Schelle B 203 [Bosweg 1A] werd verhuurd achter een volgend aan, J. Barneveld, G. J. Fidder, G. Otterman en E. Bredewout.
De zoon van Teunis en Hendrina, Albert [1905 – 1998] huwde in 1935 met Willempje Dijsselhof [1907 – 1989] en zij gingen wonen aan de Bosweg 1.
Er werd 6 m. stal aan de bestaande woningen en kleine stal aangebouwd.
Zij gingen daar boeren met melkvee, kippen, akkerbouw en fruit.
Albert en Willempje kregen 4 kinderen, Teunis, Willem, Hendrina en Dini.
Albert was een verwoed visser en ging ook graag op bunzingen jacht, de vellen waren geld waard.
Voor het vissen in de Scheller en Oldeneler Wade [de Kolk van Greve genoemd] had hij een zogenaamde grote vis akte.
’s Winters was Albert ook een van de mannen uit de buurt, die het ijs op de Kolk uitprobeerde of je kon schaatsen.
Na het overlijden van Hendrina Kok – Luchtenbelt in 1941 gingen de bezittingen aan de Bosweg over naar haar zoon Albert Kok. Dan worden de percelen 1779, 1780 en 1782 verenigt en ontstaat nr. 2635.
In 1959, 1964 en 1967 werd er verbouwd.
1964 – 1999
De verbouwing in 1964 heeft te maken met het huwelijk van zoon Willem met Lien van Dam.
Bestaande ruimtes werden tot een 2e woning verbouwd en er kwam een nieuwe stal voor vader Albert, zodat Willem en Lien in de oude boerderij konden gaan boeren.
Zij begonnen met 5 koeien en de eerste jaren kwam er ieder jaar een koe bij.
Het was daar net als in meer boeren families, de ouders zijn wat behoudender dan de jongelui, hetgeen voor Willem en Lien niet altijd even gemakkelijk was.
In 1970 was de kadastrale overgang van de gemeente Zwollerkerspel naar de gemeente Zwolle met aanpassing van gegevens.
Willem wou graag een nieuwe stal, het was midden jaren ’70 en de landbouw was zich heel erg aan het ontwikkelen.
Na de nodige voorbereidingen, Landbouwvoorlichting, vergunning procedure en zaken van financiële aard, kon er in 1976 gebouwd worden.
Het werd op aanraden van de voorlichting een voerligboxenstal, d.w.z. dat de ligplaatsen voor de koeien aan de voergangkant zijn gesitueerd.
Midden jaren ’80 kregen Wim en Lien steeds meer grond van vader Albert in gebruik om dat hij aan te afbouwen was.
Vader Albert overleed in 1998 zodat daarna al zijn bezittingen in de boedelscheiding kwamen.
In 1998 verkopen Wim en Lien de gebouwen die eigendom waren van vader Albert aan de familie Elshof.
Er komt dan een officiële kadastrale deling.
Wim en Lien krijgen als adres Bosweg 1A.
In 1986 kan Willem de jachtakte van zijn schoonvader overnemen, en daaraan beleeft hij vele jaren veel plezier.
In april 2000 gingen bij Wim en Lien de melkkoeien weg, om over te gaan naar vleesvee wat uiteindelijk het veeras Herford is geworden.
Ook is Wim een liefhebber van paarden, om er mee te rijden [aan gespannen], erop te laten rijden, maar zeker ook te fokken. En dat lukte, zo nu en dan zo goed, dat hij een keer met een paard kampioen werd.
Dat is anno 2020 nog zo, weliswaar in afgeslankte vorm.
De paarden liefhebberij deelde Wim ook met goede kennis Derk Dijk, die woonde aan de Kleine Veerweg 18. Zie Kleine Veerweg 18. Zij kwamen geregeld bij elkaar over de vloer en hielpen elkaar waar nodig.
Zo ook een keer dat Derk een ram gekocht had voor zijn schapen. Die moest opgehaald, dus Wim Kok gevraagd om met trekker en paardentrailer te helpen. En zo geschiede. De paardentrailerachter de trekker maar helaas was Wim vergeten de borgpen erin te doen. Afijn samen in de cabine van de trekker, paardentrailer er achter en gezellig aan de praat. Zij moesten vanuit Schelle richting Laag-Zuthmen.
Een beetje binnen door via Harculo en Jan van Arkelweg richting Laag-Zuthmen. Er hing alleen een hele dichte mist. Bij de boerderij van de verkoper van de ram aangekomen ging Derk op zoek naar de ram of de eigenaar, dan kon Wim de trailer even draaien. Maar toen hij achter uit wilde rijden en achterom keek, was er geen paardentrailer meer te bekennen. Grote schrik, waar kon die gebleven zijn, toch niet op de spoorweg overgang of de grote weg? In de mist luisteren, gelukkig de trein reed door en ook de auto’s botsten nergens op. Dan maar terug, gelukkig, aan de Harculo kant van de spoorovergang vonden de heren de trailer op de kop in de sloot, zonder anderen schade berokkend te hebben.
Willem en Lien waren ook verwoede schaatsers, als er ijs was, en in de de kop van Overijssel waren kanalen en sloten bevroren waren ze daar bijna dagelijks te vinden.
Lien is vanaf de jaren ’70 een trouw en enthousiast lid van het zangkoor “Euphonia” in Ittersum.
Ook heeft Lien daar vele jaren een bestuurs functie bekleed hetgeen haar het erelidmaatschap van de vereniging heeft opgeleverd.
De oude hooiberg is veranderd in een zomer verblijf, maar ook geschikt voor in de winter.
Lien is nadat de melkkoeien in het jaar 2000 verdwenen waren, enthousiast bezig gegaan met bloemschikken, waarin zij ook cursussen geeft.
Ook in 2020 is Lien nog enthousiast bezig met bloemschikken.
Bosweg 1.
De familie Elshof koopt in 1998 dus Bosweg 1 van de familie Kok – van Dam.
Onderstaand tekst en foto’s zijn van Johan en Wilma Elshof.
In 1998 hebben we de woning gekocht van de familie Kok, de bewoners van Bosweg 1a. Eind 1998 zijn we begonnen met het aanpassen van de woning. Het aanpassen van de woning is samen met de familie Kok opgepakt.
Hierbij is de gehele indeling van Bosweg 1 en 1A aangepakt en opnieuw ingedeeld. Hierbij is samengewerkt met aannemer Treep voor de ruwbouw en gedeeltelijke afwerking. De bestaande buitenmuren zijn allemaal gehandhaafd en de grootse zichtbare veranderingen aan de buitenzijde zijn het aanpassen van enkele raam partijen.
De verbouwingswerkzaamheden vonden plaats tot juli 1999 waarna we op 31 juli 1999 definitief zijn verhuisd naar de Bosweg met ons gezin.
Je woont in het buitengebied van Zwolle maar niet buitenaf, met de fiets ben je in 10 minuten in de binnenstad. En alle andere voorzieningen zijn ook in de nabij omgeving beschikbaar. De tuin vraagt de nodige aandacht maar daar geniet je elke dag van. Op het perceel stonden al de nodige fruitbomen, deze hebben we allemaal gehandhaafd en nog wat extra aangeplant gedaan met oude rassen. Zo hebben we nu een mix van peren en appelbomen en diverse soorten pruimenbomen. Een gedeelte gebruiken we voor de eigen consumptie en de rest wordt door ons verkocht. We hopen op deze locatie nog vele jaren plezier te wonen. Johan en Wilma Elshof.
Bron: Historisch Centrum Overijssel, fam. Kok van Dam en de fam. Elshof.