Vanaf de bouw van het huis in 1855 tot 1910 is het adres Oldeneel huis nr. 22.
Van 1910 tot 1930 is het adres Oldeneel B 162 en van 1930 tot 1947 B 193.
Na 1947 wordt het, het huidige adres Kleine Veerweg 10.
In 1832 is dat perceel in bezit van Anthonij van der Kolk. Hij woont op de boerderij “Achter de Kolk”. Het huidige Oldeneelweg 6.
1855 – 1926
Deze Anthonij van der Kolk is geb. 24-01-1790 en overleden 11-12-1851, in Oldeneel [61 j.].
Hij is gehuwd op 07-05-1813 met Johanna Vilsterman geb. 28-10-1779, en overleden op 24-02-1850 te Oldeneel 70 jaar oud. Er worden 6 kinderen geboren.
Na het overlijden van Anthonij komt zijn oudste zoon Gerrit op de boerderij, “Achter de Kolk”.
De 2e zoon Frederik Antonie [1819 – 1887] koopt in 1854 het perceel M 274, aan de Kleine Veerweg.
Frederik Antonie trouwt in 1854 met Susanna Jeurink [1835 – 1906]. Er worden 9 kinderen geboren.
Zij besluiten op hun perceel M 274 in 1855 een boerderij te bouwen.
Daarvoor wordt het kadastraal gesplitst en krijgen de nummers M 826 voor de boerderij en M 827 voor het weiland. Het bedrijf is of wordt 5,5 ha groot, ook door grond elders.
In 1874 wordt er bijgebouwd, veranderen de kadastrale nummers weer, boerderij wordt M 1292 en grond M 1293. De boerderij heeft koeien, varkens, kippen en een boomgaard.
Het bedrijf wordt in 1875 verkocht aan de tweede zoon van Frederik Antonie en Susanna, Antonie van der Kolk [1860 – 1921] en consorten, waarschijnlijk mede erfgenamen. Antonie is nog maar 15 jaar, wat de reden is van de overdracht is niet bekend.
Antonie trouwt in 1903 met Johanna Kiekebosch [1877 – 1962], er worden 9 kinderen geboren.
In 1912 worden de percelen 1292 en 1293 verenigd en wordt M. 1964.
Tevens wordt er een schuur bijgebouwd, zie kadastrale kaart. Mogelijk een varkensschuur, gezien de omvang van het bedrijf.
Als Antonie van der Kolk in 1921 overlijdt krijgt zijn weduwe Johanna Kiekebosch het bedrijf op naam.
In 1926 wordt perceel M. 1964 met nog een nabij gelegen perceel M 265, samen groot bijna 3 ha. verkocht aan Hermannus [Herman] Johannes van Dijk, geb. 1896. Hij staat te boek als tuinder.
Herman trouwt op 21-02-1922 te IJsselmuiden met Isabella Carolina Koster, [Tuinster]
Er worden 7 kinderen geboren.
De koeien gaan weg en naast varkens, kippen en boomgaard komt er een tuinderij bij.
In 1928 wordt er iets gesloopt.
Er is in 1958 een scheiding, door deelname van zoon Hendrikus [Hein] Johannes van Dijk voor 1/3.
Hein trouwt met Maria Pelgröm, er worden 5 dochters en 4 zonen geboren
Er wordt in 1959 bijgebouwd, kassen of varkensschuren op het huisperceel.
Hein houdt voornamelijk Fokvarkens en houdt een beer [mannelijk varken] ter dekking van de zeugen uit de omgeving.
In 1963 worden er Kassen bijgebouwd op perceel M. 265.
Na de overgang van Zwollerkerspel naar Zwolle is er in 1971 een kadastrale her-meting en omnummering.
Kadastraal wordt het dan het huis en bedrijfsgebouwen Zwolle K. 153 en de kassen aan de overkant van de weg, K. 156, ten name van Hein.
In 1987 gaat het eigendom over naar zoon, Theodorus Johannes [Theo] van Dijk.
Theo trouwt met Harriët van Riel. Bij hun worden 3 kinderen geboren.
In 1990 volgt er specialisatie in de groenteteelt, de vollegrond teelt verdwijnt en komen meer kassen.
De oudste kas wordt tevens vernieuwd in 1990.
In 1991 is de varkens tak aan de beurt en wordt er een nieuwe kraamstal gebouwd.
Het is een tijd dat de agrarische sector moet blijven investeren om zicht op de toekomst te houden.
Zo wordt er in 1996 een varkensstal vernieuwd en zijn in 1998 de kassen weer aan de beurt.
In 2005 wordt in de tuinbouw bij de familie van Dijk overgestapt naar substraatteelt, met ’s winters sla en ’s zomers komkommers.
Aangezien er geen opvolger aanwezig is wordt besloten het bedrijf van de hand te doen.
Wat een geleidelijk proces lijkt komt ineens in een stroomversnelling vanwege een geschikte koper.
Zo wordt het bedrijf per 1 november 2014 gestopt.
Theo en Harriët kopen een woning in Zwolle-Zuid.
De nieuwe bewoners komen uit Zwolle en vragen hun architect om een modern ontwerp dat opgaat in het landschap met gebruik van natuurlijke materialen. De daklijn van het hoofdgebouw, de vorm van de bijgebouwen en de situering tot een erf zijn een knipoog naar het agrarische verleden.
De woning en varkensstallen worden gesloopt, en het puin wordt ter plekke gebroken en krijgt voor een deel, op de locatie een herbestemming.
Een sfeervolle foto van de woning en een stukje interieur. De inpassing in het landschap.De familie is er met 3 kinderen in 2019 gaan wonen.
Bron: Historisch Centrum Overijssel [ vanaf 2022 Collectie Overijssel], fam. Th. Van Dijk – van Riel, huidige bewoners. Samensteller: M. Dijk.