Oldeneelweg 12

Het adres was tot 1947 Oldeneel B 167.
Van 1947 tot 1949 was het adres Steenweteringweg 12.

1927 – 1986
Christiaan Roelofs [1895 – 1973] trouwde op 28-04-1927 met Johanna Marlena Klaseboer [1895 – 1937].
Christiaan meestal Jan genoemd is geboren in Epe. Johanna is een dochter Gerrit Klaseboer en Derkje Klaseboer en zij woonden aan de Oldeneelweg 18, zie kaart.
Christiaan en Johanna bouwden in 1927 een nieuwe boerderij Oldeneelweg 12, waarvan de eerste steen op 14 mei is gelegd.

Er worden 4 kinderen geboren: Dirkje, Gerrit Willem [1931 – 1944], Christiaan, [Chris], [1934 – 1996] en Annie.
Moeder Johanna werd ziekelijk en daardoor bedlegerig.
De buren waren zeer begaan met de situatie bij de familie Roelofs.
Daarvan ondervond de familie veel steun, zeker toen er een petroleumlamp een tijdlang had gewalmd.
De hele kamer was zwart van het roet, hetgeen door de buren is schoongemaakt.
Johanna overleed in 1937 op 42 jarige leeftijd.

Het was een gemengd bedrijf met koeien, kippen en varkens.
Zoon Chris gaat geleidelijk aan bij zijn vader in de boerderij werken.
In Chris zijn jonge jaren is hij ook nog melkmonsternemer geweest bij de Fok en Melkcontrole vereniging “IJsseloever” te Schelle. Zie Kleine Veerweg 5.

De jaren ’60 en ’70 kwam er een ontwikkeling in de landbouw op gang, tot vergroting.
Er kwam wel extra stalling voor vee, maar voor de uitbreiding van grond lag dat wat lastiger ook vanwege de landbouwers in de buurt die hetzelfde wilden.
Vader Jan kwam in 1973 te overlijden wat voor Chris zeer waarschijnlijk moeilijk is geweest.
Maar toen in de jaren ’80 de gemeente Zwolle met haar uitbreidingsplan Zuid bezig was en grond opslokte werd het pas echt moeilijk voor Chris.

1986 – 1996
Daarom werd besloten om de boerderij te verkopen aan de Klaas en Wilhelmina [Minie] Kluiver – Schrooten. Zij woonden tot dan, aan de Kleine Veerweg 21. Zo geschiedde in 1986.
Klaas was een verwoed konijnenfokker en liefhebber van andere klein huisdieren en kon wel meer ruimte gebruiken, vandaar dat de boerderij van Chris Roelofs een goede plek was.
Bij de verkoop werd uit bedongen dat Chris tot aan zijn overlijden een gedeelte van het huis had om te wonen.
Eind 1993 of begin 1994 kreeg Chris een hersenbloeding en is hij opgenomen geweest in een revalidatiecentrum in Apeldoorn. Na een revalidatieperiode kon Chris terecht in verzorgingscentrum “De Kietsbloem” in Ittersum. Daar is Chris in 1996 overleden.
Minie Kluiver – Schrooten verhuisde in 1996 naar een bungalow in Zuid, zodoende kon de boerderij te koop worden gezet.

1996 – 2020
Tekst van de familie Jansen

Wij hebben Oldeneelweg 12 op 18 december 1996 verworven middels een inschrijvingsprocedure; het huis was tot dat moment in het bezit van Wilhelmina [Minie] Kluiver – Schrooten. Zij was enige jaren daarvoor weduwe geworden en in 1996 verhuisd naar een ‘bungalow’ in Ittersum. Aangezien er meerdere kinderen waren bij de familie Kluiver, besloten ze om het via een inschrijving te verkopen, om op deze wijze een zo’n objectief mogelijk verkoopproces te realiseren.
Toen wij de 1e keer begin december 1996 gingen kijken op één van de openbare kijkdagen, hadden we het idee een woning uit het Open Luchtmuseum te bezoeken. We hadden toen Henk Treep [de lokale aannemer, zie Kleine Veerweg 21] al benaderd en ‘gecontracteerd’ om ons in het aankoop- en later verbouwproces bij te staan; na de bezichtiging gingen we meteen naar het huis van Hans van den Berg en Marion Baars, [zie Kleine Veerweg 14] waar Henk ons liet zien dat er best iets moois van te maken zou zijn.
Dat is uiteindelijk ook uitstekend gelukt, alleen de buitenmuren, een paar binten en steunbalken en de dakpannen zijn gebleven, plus een nieuwe aanbouw welke het huis ca 75% groter maakte. Dit had nog wel behoorlijk wat voeten in de aarde, het heeft bijna een jaar geduurd voordat we de bouwvergunning kregen; doordat we een grote schuur hebben verwijderd, konden we door middel van de ‘rood voor rood’ regeling en een art. 19 procedure de vergunning binnenhalen.
In augustus 1998 zijn we uiteindelijk de woning ingetrokken, we waren toen met z’n zessen, Ria en ik [Peter], en onze dochters Marieke, Anneloes, Lisanne en Carlien; en heel snel ook een grote pony en een paard die tot dan op manage Ritsaert stonden, en niet veel later ook onze hond (als puppy) de Friese Stabij, genaamd Duco.
We hebben hier al die 22 jaren ontzettend fijn en plezierig gewoond; na verloop van tijd ‘vliegen’ de dochters echter uit, en werd het huis met de grond (ruim 1 hectare) ons toch te groot en teveel, zeker qua onderhoud (tijd en geld); april 2016 hebben we ons huis voor het eerst te koop gezet, tegen een ‘stevige’ prijs; in de jaren daarna wel wat belangstelling, een paar keer vraagprijs verlaagd, en uiteindelijk begin april 2020 verkocht aan een jong echtpaar met 2 kinderen uit Dalfsen. En medio juli verhuisd naar het centrum, een huurappartement op het Kraanbolwerk.

Tekst van de familie Medendorp,

Het idee van een zelfvoorzienende woning spreekt ons al langer aan. Inmiddels zijn we dan ook begonnen Wij, ondernemersgezin uit Dalfsen waren al jaren op zoek naar meer ruimte, bij voorkeur grenzend aan een bos. Dit moest echter wel dicht tegen de bebouwde kom zijn, zodat de kinderen gemakkelijk zelf naar school, sport en vrienden konden blijven gaan. Het zoekgebied was alleen Dalfsen, omdat wij hier zowel familie als een bedrijf hebben. Maar omdat in Dalfsen geen plek kon worden gevonden aan deze wensen voldeed, zijn wij uiteindelijk naar Zwolle uitgeweken.
Bij een eerste wandeling rondom de woning was het, ondanks een straffe koude wind, duidelijk: Dit is de plek waar we al zo lang naar zochten. Sinds de zomer van 2020 hebben wij, familie Meedendorp het stokje dan ook overgenomen. Wij bieden regelmatig plaats aan jongvolwassenen die extra ondersteuning of een veilige haven kunnen gebruiken. Hiervoor is gelukkig voldoende ruimte beschikbaar.
Met de verduurzaming van de woning, het zogenaamde A-label is al binnen, maar daarmee zijn we nog niet klaar. Het komende jaar zal de woning worden aangepast naar een nul-op-de-meter-woning. Helemaal van het net af; dat is het ultieme doel. Zo blijft er altijd wat te dromen. De toekomst zal moeten uitwijzen of het lukt om ook deze droom waar te maken.

Bron: Mevr. Aalberts – Braakman, fam. C. van Olst, fam. Jansen, fam. Meedendorp. Samensteller: M. Dijk.