Kleine Veerweg 11

Maart 2024 aangepast.

Tot 1949 is het adres Oldeneel B 193 – 1

Situatie 2019

1940 – 1945
In 1940 wordt de eerste steen gelegd voor de woning bij het nieuwe tuinbouwbedrijf van Hendrik Jan [Jan] Veldman [1894–1961] en zijn vrouw Hendrika van de Belt [1895-1987]. Ze zijn gehuwd in 1921. Hun zoon Asjen Veldman [1934 – 2006] heeft in 1940 de eerste steen gelegd. Hendrik Jan en Hendrika komen van de Herenweg, een tuinbouw gebied. Er worden 4 kinderen geboren, zoon Gerrit, dochter Geesje, dochter Hermien en zoon Asjen.

De eerste steen en vader Hendrik Jan, moeder Hendrika en jongste zoon Asjen.

Oorlogsjaren
In de oorlog hebben de 2 zonen van de familie Veldman een ongeluk gehad, waarbij ze brandwonden oplopen. Dat komt als volgt: Engelse jacht vliegtuigen hebben extra brandstoftanks aan de romp, die als ze leeg zijn, of in een gevecht, afgeworpen worden. Dat gebeurde ook in Schelle en/of Oldeneel.
In dit geval is er een brandstoftank neergekomen in een weiland tegenover Kleine Veerweg 5.
Buurjongens zijn nieuwsgierig en gaan kijken, zo ook Gerrit en Asjen Veldman. Op enig moment gooit iemand iets brandends naar de tank, die doordat er nog een beetje benzine inzit, ontploft of een steekvlam geeft. Gerrit en Asjen Veldman lopen daardoor brandwonden op.
Het interessante van de tanks is dat de jeugd er een bootje van kan maken, om te roeien of te zeilen.

De tuinderij was een bedrijf met vollegrond groenteteelt.

Wat is vollegrond groente teelt?
In het najaar of het vroege voorjaar wordt er in z.g.n. broeibakken, [een ruimte op de grond veelal bemest met paardenmest, omsloten door lage wandjes van beton of hout, met ramen erboven, ook wel plat glas genoemd] groente zaden gezaaid. Als de plantjes groot genoeg zijn, worden ze verplant of ook wel verpot genoemd. Dat gebeurt in, van te voren klaar gemaakte blokjes van potgrond en/of oude stromest. Deze potgrond wordt eerst nat gemaakt en dan aangestampt, om er vervolgens met een apparaat blokjes ook wel potjes genoemd van te maken. Dit gebeurt vooral bij intensieve tuinderijen of verkoop van plantjes vanuit huis.
De grotere tuinders zaaien in een zaaibed en als de plantjes groot genoeg waren worden ze uitgeplant in het veld. De tuingrond is in de winter/voorjaar bemest en omgespit of geploegd. Alles wordt met de hand gedaan, ook het latere onkruid wieden en oogsten.

Luchtfoto uit 1954, met midden boven de lage broeibakken.

Op enig moment zijn er wel kassen gebouwd, eerst door de broeiramen omhoog te brengen d.m.v. een constructie. Later ook kassen met bijbehorende constructie.
De tuinderij wordt gedaan met doorgaans 4 à 5 knechten waarvan enkele internzijn.
Jan Veldman is ook bestuurder in de tuinbouw sector, wat tot gevolg heeft dat hij nog al eens een vergadering heeft. Het personeel is zeker niet overbodig.

Jan veldman is ook een verstokte roker, als bakker Aberson van de Nieuwe Deventerweg, de bestelling voor kruidenierswaren, op komt nemen, staat Jan op de hoek van de schuur, uit het zicht van zijn vrouw, en steekt een aantal vingers op, met andere woorden zoveel pakjes North State wil ik bestellen. Die worden later keurig in het raam van de schuur gelegd.

Een kijkje in de tuinderij

1955 – 1961
Zoon Asjen huwt in 1955 met Sientje Tuijten, zij wonen de eerste jaren in, bij de ouders Veldman.
In 1955 wordt er een nieuwe bedrijfswoning op eigen land gebouwd, Kleine Veerweg 9A.
Daar gaan Asjen en Sientje wonen, om in 1959/’60 te ruilen van woning met de ouders Jan en Hendrika.
In die periode wordt er ook een verrolbare kas gebouwd, dat is erg nieuw, vandaar wordt deze kas officieel in bedrijf gesteld door de Burgemeester van Zwollerkerspel de heer C. Slager.

Links dochter Wilma met nichtje Wilma Dikkers op de tomaten-sorteer-machine.
Rechts dochter Wilma op de trekker.

Asjen en Sientje nemen in 1961 de tuinderij over van zijn ouders.
In april 1961 begint ook medewerker Klaas Pierik, en zijn verhaal volgt hieronder.

April 1961 begin ik als 18 jarige bij Asjen Veldman aan de Kleine Veerweg 11.
Asjen heeft net het bedrijf van zijn vader
Jan Veldman overgenomen, het is één van de grootste tuinderijen rond Zwolle.
4 ha. meest vollegrond groente, zoals sla, andijvie, spinazie, bloemkool, stokbonen en dergelijke.
Op enig moment met kassen voor de teelt van tomaten en komkommer.
Ook komt er een verrolbare kas, die als het gewas geoogst is doorgerold kon worden naar een volgende teelt. In 1964 wordt er een nieuwe kas bijgebouwd met ketelhuis, gestookt op zware olie. Zodoende kan de kas verwarmd worden en kan er “jaar rond” geteeld worden, ’s winters sla of andijvie, voorjaar en zomer tomaten en/of komkommer. Ook de oudere kassen krijgen verwarming.
Geleidelijk aan wordt er uitgekeken naar andere mogelijkheden, Asjen was op dat gebeid vooruitstrevend.
Bloemen komen steeds meer in de belangstelling en er wordt geleidelijk aan overgeschakeld naar Chrysanten, Fresia’s en Anjers.
Deze producten brengt Asjen naar de veiling, en hij zet zelf in Zwolle ook 2 verkooppunten op.
Dat gaat goed tot dat de olie crisis in 1973 de prijs van de olie voor de verwarming in korte tijd 4 keer zo duur wordt. Van f 40,- per ton stookolie naar f 200,- per ton.
Asjen en Sientje besluiten om met de kwekerij te stoppen en door te gaan met de bloemenhandel.
In 1974 komt er van overheidswege een afbraakpremie voor kassen, daar is door de familie Veldman gebruik van gemaakt, zodat alle grond schoon opgeleverd kan worden.
Ik, Klaas Pierik zoek naar andere mogelijkheden, en heb een deel van de kwekerij kunnen kopen, 4000 m², meer financiële mogelijkheden heb ik niet.
De rest van de grond wordt verkocht aan buurman Coen Bredenhoff.

Klaas zijn verhaal gaat verder bij Kleine Veerweg 11 A, het te stichten tuincentrum “Kleine Veer”.

De overgang naar de bloementeelt.
Nog meer bloemen.

De bloemen handel loopt voortvarend, na het eerste verkooppunt aan de Assendorperstraat komt er nog een tweede verkooppunt aan de Thomas à Kempisstraat bij.

1996 – 1997
Asjen en Sientje besluiten de woning te verkopen, dit vanwege de geconstateerde ziekte van Parkinson bij Asjen. Kopers zijn Jan en Marianne van Dijk.
Zij hebben allerlei plannen, maar komen er na een aantal jaren achter, dat de praktijk toch wat weerbarstiger is.

2000
Rond de eeuwwisseling verkopen Jan en Marianne van Dijk de woning aan Jan en Riet de Weerd, eigenaren van de “Bierton”.
In de loop van de afgelopen jaren wordt er door de familie de Weerd het één en ander aan de woning verbouwd en bij gebouwd.
Anno 2024 wonen Jan en Riet de Weerd er nog steeds.

Situatie 2019

Bron: fam. Veldman, bron en deel tekst: Klaas Pierik. Samenstelling: M. Dijk.